بازی های پدر و دختری

ما هم قبلا همین نظر را داشتیم و کلا همه بازی هامون بر پایه مهر و محبت و ... بود . ولی از وقتی دختر همسایه , تو بازی ها حدیث را به شدت می زد و مو می کشید و .. به هیچ صراطی هم مستقیم نبود و این وسط , حدیث فقط و فقط گریه می کرد و به من پناه می آورد , تصمیم گرفتیم یه ذره خشونت هم بهش یاد بدیم . ولی هنوز هم با این همه آموزش های ما حدیث تو دعواهای بچه گونه شدیدا کم می آره و زور و بازوش فقط توی خونه و مقابل من و باباشه راستش توی این زمینه یکم مطالعه کردم و به نتایجی رسیدم نیکا هم وقتی حتی بچه ی کوچکتر هلش میداد چیزی نمی گفت و مقابله نمی کرد . بچه هایی که در خانواده باهاشون مدارا میشه و پرخاشگری نمیشه یکم اعتماد به نفس های پایینی دارن . برای خودم هم قابل باور نبود اما این طوره . بچه یی که پرخاشگره و دیگران رو میزنه میگه من خوبم و تو بدی اما بچه یی که بلد نیست مقابله کنه میگه من بدم و تو خوبی . بچه هایی که پرخاشگرن معمولا در کارهای گروهی و مثلا برای تک خوانی گروه یا اینکه در جمع دستشون رو برای جواب دادن سوال بالا ببرن بیشتر اقدام میکنن بخاطر اعتماد به نفسی هست که دارن . باید روی بچه هامون کار کنیم که از خودشون دفاع کنن دفاع کردن فقط مقابله نیست که بیاد اونم در جواب هل بده اما باید یاد بگیره دفاع کنه

ممنون خیلی خوب بود . من تو این موارد و مخصوصا در مورد بالا بردن اعتماد به نفس حدیث خیلی تلاش کردم ( البته بیشتر با تشخیص خودم ) حدیث از دوران نوزادی تا حدود دوسالگی خیلی به من وابسته بود و از همه غریبی می کرد و طاقت دوریم را نداشت . الان خدا را شکر با این که مهد هم نرفته نسبتا خیلی استقلال پیدا کرده و راحت از ما دور می شه . ولی هنوز هم در بازی با بچه هایی که یه خورده زورگو و قلدرن, کم می آره و توان دفاع از خود, یا زدن حرفش را نداره. شما هم سعی کن زیاد ازش طرفداری نکنی تا خودش راه حل رو پیدا کنه